Stowarzyszenie Wędkarzy Internautów
jest apolitycznym, dobrowolnym, samorządnym i trwałym zrzeszeniem osób, które w swojej pasji kierują się szczególnym szacunkiem dla natury,
oraz wędkarstwa i własnym przykładem pragną promować te wartości. Nasz Honorowy Kodeks stawia przed każdym z członków Stowarzyszenia wyższe wymagania dotyczące
eksploatacji wędkarskiej wód, zachowania na łowisku, czy stosunku do otaczającej przyrody. Gorąco zachęcamy do stosowania norm
w nim zawartych.
"...kto nie jest godzien, nie powinien zhańbić ryby jej złowieniem..."
![ID: 14338
Tytuł: Koźlaczek
Autor: Robert Łukomski
Ocena: 0
Ilość ocen: 0
Ilość wyświetleń: 1406
Komentarzy: 2
<p>
Nożyk na "grzybki, rybki i pipki" sobie zrobiłem :)
</p>](/var/klub/storage/images/media/fotki/inne/kozlaczek/57059-1-pol-PL/kozlaczek_thumb.jpg "ID: 14338
Tytuł: Koźlaczek
Autor: Robert Łukomski
Ocena: 0
Ilość ocen: 0
Ilość wyświetleń: 1406
Komentarzy: 2
<p>
Nożyk na "grzybki, rybki i pipki" sobie zrobiłem :)
</p>")
![ID: 4815
Tytuł: Grubodziób
Autor: Bogdan Ziółkowski
Ocena: 0
Ilość ocen: 0
Ilość wyświetleń: 2472
Komentarzy: 1
<p>
Kilkanaście gatunków ptaków korzysta ze zbudowanych przeze mnie dwóch zimowych jadłodajni. M. in. mazurek, wróbel, prawie wszystkie sikory, rudzik, kowalik, sroka, sójka, dzięcioł duży, dzwoniec, kos. Urodą wśród tego towarzystwa wyróżnia się niewątpliwie grubodziób.<br />
Piękny ptak, jego charakter spożywania posiłku pozwala na dokładną obserwację. On nie tak jak skorka, wpadnie złapie nasionko słonecznika i chodu! on spokojnie rozsiada się w karmiku i wcina, rozłupując skorupki nasion swoim potężnym dziobem.<br />
Przyglądając się uważnie oceniam, że dokarmiam trzy osobniki, ale głowy nie dam :-)<br />
Od początku śnieżnej zimy do dziś t. j. pierwszych dni lutego "moje" ptactwo wydziobało ok. 10 kg ziaren.<br />Kupię im jak będzie trzeba jeszcze worek(!), żeby móc się napatrzeć na nie :)
</p>
<p>
Bogdan
</p>](/var/klub/storage/images/media/fotki/grubodziob/21944-1-pol-PL/grubodziob_thumb.jpg "ID: 4815
Tytuł: Grubodziób
Autor: Bogdan Ziółkowski
Ocena: 0
Ilość ocen: 0
Ilość wyświetleń: 2472
Komentarzy: 1
<p>
Kilkanaście gatunków ptaków korzysta ze zbudowanych przeze mnie dwóch zimowych jadłodajni. M. in. mazurek, wróbel, prawie wszystkie sikory, rudzik, kowalik, sroka, sójka, dzięcioł duży, dzwoniec, kos. Urodą wśród tego towarzystwa wyróżnia się niewątpliwie grubodziób.<br />
Piękny ptak, jego charakter spożywania posiłku pozwala na dokładną obserwację. On nie tak jak skorka, wpadnie złapie nasionko słonecznika i chodu! on spokojnie rozsiada się w karmiku i wcina, rozłupując skorupki nasion swoim potężnym dziobem.<br />
Przyglądając się uważnie oceniam, że dokarmiam trzy osobniki, ale głowy nie dam :-)<br />
Od początku śnieżnej zimy do dziś t. j. pierwszych dni lutego "moje" ptactwo wydziobało ok. 10 kg ziaren.<br />Kupię im jak będzie trzeba jeszcze worek(!), żeby móc się napatrzeć na nie :)
</p>
<p>
Bogdan
</p>")
![ID: 4814
Tytuł: Uratowana czeczotka
Autor: Bogdan Ziółkowski
Ocena: 0
Ilość ocen: 0
Ilość wyświetleń: 1615
Komentarzy: 0
<p>
Ptaszka leżącego w śniegu znalazła 22 XII 05r. Mariola. Mokry, półżywy, na główce ...krew.<br />
Szybka akcja ratunkowa; zabraliśmy ptaszka do domu, wysechł w cieple. Kika godzin nie reagował na bliskość człowieka, bezradny, zrezygnowany siedział tam gdzie go posadziliśmy.<br />
Wertowanie atlasu...uffff :) - na główce to nie krew na szczęście tylko czerwona plamka jaką czeczotki mają.<br />
Po jakimś czasie nieco ptaszyna odżyła, ulokowałem ją więc w dużym akwarium (suchym, bez wody, patrz: zdjęcie) :) pod wieczór już jadła i piła, na drugi dzień była żywiutka, że hej! <br />
Trzy dni jeszcze posiedziała u nas, kot gapił się na nią przez szybę niczym moja teściowa na "Klan" w tivi. <br />
W drugi dzień Świąt było dość mroźno, najwpierw ptaszek poszedł na kilka godzin werandę, wczesnym popołudniem odzyskał wolność. Kilkanaście minut obserwowaliśmy go jeszcze na pobliskich choinkach pośród sikor, wróbli i mazurków.<br />
Od ornitologów dowiedziałem się, że spotkanie czeczotki to rzadki przypadek, jeszcze rzadszy jest fakt jej odratowania. Szczególnie małe ptaszki przechodzą w takich sytuacjach wstrząs, którego z reguły nie przeżywają.<br />Tym bardziej cieszymy się z uratowania czeczotki.
</p>
<p>
Bogdan
</p>](/var/klub/storage/images/media/fotki/uratowana_czeczotka/21938-6-pol-PL/uratowana_czeczotka_thumb.jpg "ID: 4814
Tytuł: Uratowana czeczotka
Autor: Bogdan Ziółkowski
Ocena: 0
Ilość ocen: 0
Ilość wyświetleń: 1615
Komentarzy: 0
<p>
Ptaszka leżącego w śniegu znalazła 22 XII 05r. Mariola. Mokry, półżywy, na główce ...krew.<br />
Szybka akcja ratunkowa; zabraliśmy ptaszka do domu, wysechł w cieple. Kika godzin nie reagował na bliskość człowieka, bezradny, zrezygnowany siedział tam gdzie go posadziliśmy.<br />
Wertowanie atlasu...uffff :) - na główce to nie krew na szczęście tylko czerwona plamka jaką czeczotki mają.<br />
Po jakimś czasie nieco ptaszyna odżyła, ulokowałem ją więc w dużym akwarium (suchym, bez wody, patrz: zdjęcie) :) pod wieczór już jadła i piła, na drugi dzień była żywiutka, że hej! <br />
Trzy dni jeszcze posiedziała u nas, kot gapił się na nią przez szybę niczym moja teściowa na "Klan" w tivi. <br />
W drugi dzień Świąt było dość mroźno, najwpierw ptaszek poszedł na kilka godzin werandę, wczesnym popołudniem odzyskał wolność. Kilkanaście minut obserwowaliśmy go jeszcze na pobliskich choinkach pośród sikor, wróbli i mazurków.<br />
Od ornitologów dowiedziałem się, że spotkanie czeczotki to rzadki przypadek, jeszcze rzadszy jest fakt jej odratowania. Szczególnie małe ptaszki przechodzą w takich sytuacjach wstrząs, którego z reguły nie przeżywają.<br />Tym bardziej cieszymy się z uratowania czeczotki.
</p>
<p>
Bogdan
</p>")
Ostatnie wypowiedzi
Następna » 1 2 3 4 5