Ale w jakiej wysokości ten mandat

PSR może ukarać mandatem.
Andrzej

Ludzie są rόżni, o dobrych obyczajach niestety coraz częściej zapominają. Smutne. Prawo natomiast wyraźnie określa: właściciele gruntόw (nie rzeki, bo rzeka nie może być prywatną własnością) mają obowiązek zapewnić swobodne przejście wzdłuż brzegu w odległości 1,5 m od lini brzegowej. Swobodne przejście wzdłuż rzeki tak wędkarzom, jak i komukolwiek.
A jeżeli ktoś nie chce, by mu chodzono po podwόrku, może poprowadzić ogrodzenie wzdłuż rzeki w takiej właśnie pόłtorametrowej odległości.

Wiem jak jest nad Ciemięgą i trzeba tam będzie przypomnieć niektόrym właścicielom o obowiązku poszanowania prawa. Są miejsca, gdzie swobodne przejście jest niemożliwe. I nie wiem, czy dobre słowo wystarczy, czy też trzeba będzie kierować sprawę do sądu?

Dwa lata temu wobec złej woli właściciela gruntu nad Bystrzycą ZO PZW skierował sprawę do sądu. Skończyło się grzywną, zapłatą kosztόw i rozgrodzeniem płotu. A można było od razu.

Andrzej Trembaczowski

w swoim mniemaniu. Nie sądzę aby jakiś miejscowy wataszka majacy uprwnienia rybackie i jak się domyślam dzierżawiący jezioro dla celów rybackich mógł ingerować w sprawy wychodzące poza jego użytkowanie jeziora. W przypadku pojedyńczego dzierżawcy (tak mi się wydaje) można założyć, że chce on maksymlnie i intensywnie gospodarować jeziorem - czyt. wyłowić co się da, w zamian nie dając nic. Jeśli znajdzie frajera, który wystawi mu lewą FV na materiał zarybieniowy, to będzie miał podkładkę do RZGW, że wywiązuje się z założeń operatu. Jednak zawsze można złożyć skargę do RZGW i próbować zaleźć mu za skórę. Jeśli pomost nie koliduje z jego działalnością, to co muszkodzi? Nie rozumiem zupełnie? Co decyzji urzędnika to brak słów - dobrze, że brzegu nie kazał usypać.... Nie jestem specem od prawa, ale wydaje mi się, że racja jest po Twojej stronie.

Witajcie Kochani!
Za oknem chociaż pochmurne niebo to w sercu radość.... uf... następna sprawa z głowy.
Chciałabym wszystkim podziękować za pomoc w rozwiązaniu mojego problemu.

18 lutego Postanowieniem Sądu umorzono postępowania wobec mnie i mojego męża.... bo po długich poszukiwaniach oryginalnych dokumentów na podstawie których ukarano mnie grzywną zarówno w Sądzie, Komendzie Powiatowej Policji... sprawa dotarła nawet do Wydziału Kontroli Komendy Wojewódzkiej w Bydgoszczy okazało się że są dwa wnioski o ukaranie w tej samej sprawie i po połączeniu ..... przesyłam całe postanowienie z uzasadnieniem.... może przyda się w wyjaśnieniu podobnego problemu.... podaję swoje pełne dane osobowe... bo nie mam nic do ukrycia.

Sąd Rejonowy w ..... – II Wydział Karny po rozpoznaniu w sprawie Haliny i Marka Krzyżyńskiego obwinionych o to, że:
1) w okresie od stycznia 2007 roku do dnia 13 maja 2008 roku w miejscowości Jania Góra gmina Świekatowo jako właściciel nieruchomości uniemożliwił dostęp do wody – jezioro Rudzianek w ten sposób, że zagrodził nieruchomość dostęp do jeziora przez obsadzenie drzewami wierzby tworząc tym samym płot. tzw. łozowisko – tj. o czyn z art. 193 pkt 2 Prawa wodnego.
2) w tym samym miejscu i czasie ogrodził nieruchomość przyległą do jeziora Rudzianek w odległości mniejszej niż 1,5 metra od linii brzegu przez utworzenie płota. tzw. łozowiska – tj. o czyn z art. 194 pkt 2 Prawa wodnego
z urzędu w przedmiocie umorzenia postępowania na podstawie art. 5 §1 pkt 1 i 2 kpw oraz art. 118 § 2 kpw

postanawia:
1.umorzyć postępowanie przeciwko Halinie Krzyżyńskiej oraz Markowi Krzyżyńskiemu:
2.kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

Uzasadnienie


W myśl art. 62§1 kpw okoliczności wyłączające orzekanie uwzględnia się z urzędu w każdym stadium postępowania. Zgodnie z przepisem art. 5§1 pkt 1 i 2 kpw nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia, 2) czyn nie zawiera znamion wykroczenia.

Ad 1) Zgodnie z przepisem art. 193 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (tj. Dz. U. 2005 Nr 239, poz. 2019 ze zm. ) karze grzywny podlega ten, kto wbrew obowiązkowi uniemożliwia dostęp do wód, o których mowa w art. 28 ust. 1 i 2 ustawy.
W myśl art. 28 ust. 1 cyt. ustawy właściciel nieruchomości przyległej do powierzchniowych wód publicznych jest obowiązany umożliwić dostęp do wody na potrzeby wykonywania robót związanych z utrzymaniem wód oraz dla ustawienia znaków żeglugowych lub hydrologiczno-meteorologicznych urządzeń pomiarowych. Przepis art. 28 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, że właściciel nieruchomości przyległej do wód objętych powszechnym korzystaniem jest obowiązany zapewnić dostęp do wody w sposób umożliwiający to korzystanie; części nieruchomości umożliwiające dostęp do wody wyznacza wójt, burmistrz lub prezydent miasta w drodze decyzji.

Na gruncie niniejszej sprawy z całą pewnością obwinieni nie umożliwili dostępu do wody na potrzeby wykonywania robót związanych z utrzymywaniem wód oraz dla ustawiania znaków żeglugowych lub hydrologiczno-meteorologicznych urządzeń pomiarowych – art. ust. 1 cyt. ustawy, gdyż prace takie nie były wykonywane. Jeśli natomiast chodzi o dostęp do wody, o którym mowa w art. 28 ust. 2 cyt. ustawy, to Wójt Gminy Świekatowo nie wydał żadnej decyzji dotyczącej działek nr 32/12 i 32/13 położonych w miejscowości Jania Góra i stanowiących własność obwinionych, która wskazywałaby dostęp do wody – Jeziora Rudzianek (vide pismo wójta gminy Świekatowo z dnia 9 października 2009 roku k. 119). Dlatego też nie sposób jest uznać, że obwinieni grodząc swoją nieruchomość uniemożliwili dostęp do wód, o których mowa w art. 28 ust. 1 i 2 cyt. ustawy. Wykroczenie z art. 193 pkt 2 w zw. Z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne można bowiem popełnić dopiero wówczas gdyby zostały wyznaczone wcześniej przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w drodze decyzji części nieruchomości umożliwiające do niej dostęp. Nie należy bowiem zapominać, że wyznaczenie części nieruchomości umożliwiającej dostęp do wód następuje za stosownym odszkodowaniem wypłacanym z budżetu gminy (art. 28 ust. 3 cyt. ustawy). Ponieważ na gruncie niniejszej sprawy taka decyzja nie została wydana, samo ogrodzenie własnej nieruchomości nie wypełnia znamion wykroczenia z art. 193 pkt ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne, gdyż zabronione jest uniemożliwianie dostępu wyłącznie do wód, o których mowa w art. 28 ust. 1 i 2 cyt. ustawy. Dlatego tez, postępowanie w tej części należało umorzyć.

Ad. 2) Zgodnie z przepisem art. 194 pkt. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (tj. Dz. U. 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.) karze grzywny podlega ten, kto grodzi nieruchomości przyległe do powierzchniowych wód publicznych w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu. Obecna ustawa, w art. 27 pkt 1, wprowadziła zakaz grodzenia nieruchomości przyległych do powierzchniowych wód publicznych, w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu, co ma umożliwić dostęp do tych wód niezbędny do korzystania z prawa powszechnego korzystania z wód. Każdy korzystający z wód ma zatem prawo, w każdym miejscu dobić do brzegu i przycumować łódkę, wyjść na brzeg i przejść wzdłuż linii brzegu. Wędkarz ma prawo korzystać z dostępu do brzegu, ale wyznaczony pas szerokości 1,5 m nie pozwala mu na dojechanie do brzegu samochodem. Pasa dostępu nie tylko nie wolno grodzić, ale również nie można uniemożliwiać przechodzenia przez ten obszar, w związku z czym nie można np. obsadzić go krzewami uniemożliwiającymi przejście. Pas dostępu do wód pozostaje własnością właściciela nieruchomości, a za ograniczenie praw jego użytkowania właściciel nie otrzymuje odszkodowania. Należy jednak zwrócić uwagę, że zakaz grodzenia nieruchomości, o którym mowa w art. 194 pkt 2 oraz art. 27 pkt 1 cyt. ustawy, dotyczy powierzchniowych wód publicznych i określa odległość mierzoną od „linii brzegu”. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy linię brzegu dla cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych stanowi krawędź brzegu lub linia stałego porostu traw albo linia, którą ustala się według średniego stanu wody z okresu co najmniej ostatnich 10 lat. Linię brzegu ustala, w drodze decyzji, na wniosek mającego interes prawny lub faktyczny: właściwy terenowy organ administracji morskiej – dla morskich wód wewnętrznych wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej oraz wód morza terytorialnego: właściwy marszałek województwa – dla wód granicznych oraz śródlądowych dróg wodnych. Tymczasem jak wynika z opinii biegłego geodety E. M. na dzień 19 stycznia 2010 roku – decyzja administracyjna w sprawie ustalenia linii brzegu jeziora Rudzianek, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne nie została wydana. Powyższa okoliczność powoduje, iż obwinionym nie można skutecznie postawić zarzutu naruszenia art. 194 pkt 2 ustawy Prawo wodne, gdyż nie da się ustalić w jakiej odległości od „linii brzegu” znajduje się tzw. „łozowisko”. Brak jest zatem danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia opisanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu przez obwinionych i dlatego również w tej części postępowanie należało umorzyć. Na marginesie należy jednak wskazać, iż z opinii biegłego geodety wynika, że pomiędzy granicą wody i „łozowiska” istnieje pas gruntu o szerokości od 1,2 (tylko w jednym punkcie gdzie rośnie kilkuletnia wierzba dop. H.K.) metra do 6 metrów szerokości dość rzadko porośnięty drzewami i krzewami, po których człowiek bez przeszkód może się przemieszczać pieszo lub pojazdem jednośladowym.
W związku z powyższym, Sąd postanowił jak na wstępie.
Podpis SSR



Pragnę dodać, że w swojej opinii biegły napisał że dzierżawca jeziora Rudzianek gm. Świekatowo jest posiadaczem zależnym i nie jest stroną postępowania rozgraniczającego, ponieważ czynności w ramach postępowania przekraczają ramy zwykłego zarządu nad nieruchomością.

Pan K.T. nie posiada również pełnomocnictwa współwłaścicieli działki 32/59. Nie może więc uczestniczyć w rozgraniczeniu mojej nieruchomości, Skarbu Państwa i działki 32/59.

Jak zakończyły się moje starania o pobudowanie pomostu i wykaszanie trzciny???!!!.... Wynik negatywny!!!!

Korzystając z okazji zbliżajacych się Świąt składam moc serdecznych pachnących wiosną życzeń i.... TAKIEJ RYBY........
Serdecznie pozdrawiam wieczna optymistka Halina Krzyżyńska

Zawiła, jak wszystkie, gdzie brak dobrej woli porozumienia.
Trudno przyznać rację komukolwiek z oddali. W oparciu o prawo na pewno jest tak, że właściciel działki ma prawo ją ogrodzić – więc to zrobić możesz. Jest też tak, że grodząc swoją posesję, musi pozostawić dostęp do wody użytkownikowi rybackiemu – na tym tle są często spory. Musi też zachować odstęp od linii wody. Teraz najważniejsze, co zostanie przyjęte za linię wody? W przypadku rzeki można to łatwo określić, trudniej w przypadku jeziora.
Proponowane rozwiązanie, to zwrócenie się do Starostwa o wytyczenie tej granicy. Koszt tego wytyczenia może określić Starostwo, niekoniecznie musi obciążyć Ciebie, kosztami, trzeba o to zapytać.
Podobnie Starostwo jest także adresatem w sprawie pozwolenia na budowę pomostu. Też trzeba się zwrócić z pismem, a Starostwo na taką rozprawę poprosi również użytkownika rybackiego i głos tego użytkownika może być decydujący. Pewną pomocą może być to, że podobne pomosty były budowane wcześniej i nie szkodziły poprzednim użytkownikom, ale jak się obecny dzierżawca uprze, że ten pomost jest szkodliwy dla gospodarki rybackiej i jak będzie umiał to uzasadnić, będzie problem.
Wycinanie trzciny to jeszcze inna bajka, na to potrzeba zgody Urzędu Wojewódzkiego (np. uzyskać pozytywną opinię Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody). Chodzi o ocenę, czy nie będzie ta wycinka szkodziła np. ptakom. Tu też użytkownik rybacki może mieć także swoje racje. Więc kolejne pismo....

Nie byłoby tych wszystkich problemów, gdyby można się było z tym użytkownikiem porozumieć, co jak wnoszę raczej jest trudne...
Zostają pisma do urzędów, droga żmudna i ciernista.
Trzymam kciuki za pomyślne rozwiązanie.
Andrzej

Wiam
w poniedziałek 05.07.2010 na Zbiorniku Sobolewo koło Suwałk pływając na plaży zaplątałem się w sieć kłusowniczą na szczęście dla mnie przy pomocy kolegi udało mi się z niej wyplątać,siatka w której był chyba jeden lin opadła na dno i zapewne tam leży.Wczoraj 06.07.2010 przyglądali się nam wędkarzom kłusownicy i bez celu kręcąc się po łowisku czekali aż odjedziemy.wiem że siatki stoją na jeziorze i są stawiane bardzo wczesnym rankiem lub w nocy,wiem że na zbiorniku często pojawiają się panowie z agregatami.Łowię ryby na tym zbiorniku drugi rok i jestem tam niemal codziennie ale nigdy nie widziałem jeszcze żadnej kontroli.Bardzo chętnie pomogę w schwytaniu kłusowników bo chyba nie jest to normalne że plażowicze plączą się w sieci kłusowników,ja byłem z kolegą ale ktoś inny może nie mieć tyle szczęścia.
Czekam na szybką odpowiedź z waszej strony.

Otrzymałem je te telefonicznie w lubuskiej PSR.
Dzięki za spostrzeżenie i informacje.
Gdybyś sie przedstawił wiedzielibyśmy chociaż kto nam pomaga...

Bogdan

Witaj Piotr.

Dobrze, że zwracasz uwagę na bestialskie traktowanie środowiska. "Do normy" jak widać trzeba doprowadzić świadomość władz gminy
Czy byłbys w stanie napisać nam więcej; o jaki teren chodzi, do jakiej gminy należy ta rzeka lub zatruwany fragment, określ bliżej - "raczej pewność, kto tak bardzo niszczy rzekę" Dobrze byłoby gdybyś wiedzial na terenie którego to okręgu PZW czy koła PZW. Jeśli możesz spróbuj udokumentować na fotkach skutki niszczenia rzeki.
Mając bliższe informacje postaramy się interweniować.

Bogdan

Artykuł 27 Prawa Wodnego zabrania grodzenia nieruchomości przyległych do powierzchniowych wód publicznych w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu, a także zakazywania lub uniemożliwiania przechodzenia przez ten obszar. Oznacza to, że właściciel posesji musi udostępnić przejście w tym pasie i nic więcej. Może zatem zabronić biwakowania, wędkowania, po prostu przebywania. Grodzić się może gdyż jest to pas gruntu jego własnością, ale pod warunkiem udostępnienia stałego przejścia np. furtka ze stałym kluczykiem. Musi udostępnić dostęp do wody ale nie wszystkim i pod pewnymi warunkami. Ujmując rzecz najprościej np. osoba łowiąca ryby, bez zgody właściciela nie może tam przebywać, przechodzić może, tu częste tłumaczenie wędkarzy -”ja tylko poruszam się za wędką, więc tylko przechodzę, a nie przebywam”- jest to błędna interpretacja, głównie przez koła wędkarskie, gdyż nie potrafią rozróżnić przechodzenia od przebywania. Przepis art.27 Prawa Wodnego wyraźnie mówi o obowiązku pozostawienia wolnego przejścia a nie przebywania w szerokości 1,5 m od linii brzegu.
Bardzo często koła wędkarskie nie tylko próbują szantażować i zastraszać właścicieli przedmiotowych gruntów, powołując się na prawo dostępu do wód, tłumacząc iż to prawo gwarantuje każdemu o każdej porze w każdym celu dostępu do wód, owszem jest to nieprawda i jest to karane.

Czyli własiciel nie maprawa wyganiac wędkarzy ławiących przy brzegu, to nie rozumem ludzi takch jak ten koleś........Teraz mam pewnośc ze nic mi nie moze zrobić pozdrawiam

Jak już pewnie czytałeś:

Art. 28.
2. Właściciel nieruchomości przyległej do wód objętych powszechnym korzystaniem jest obowiązany zapewnić dostęp do wody w sposób umożliwiający to korzystanie; części nieruchomości umożliwiające dostęp do wody wyznacza zarząd gminy w drodze decyzji.

Czyli wody udostępnione do powrzechnego korzystania są udostępnione do wędkowania, czyli możesz łowić ale np. palić ogniska to już nie.

Odpowiedź na swoje pytanie masz w wątku powyżej - przeczytaj odpowiedź Andrzeja Trembaczowskiego...

Według prawa wodnego każdy właściciel gruntόw nad rzekami ma obowiązek zapewnić do wody swobodny dostęp, czyli pas szerokości pόłtora metra od lini brzegowej, definiowanej jako linia porostu traw. Wynika z tego, że formalnie nie można zakazać ludziom kąpieli, można najwyżej odgrodzić ten pόłtorametrowy pas rzeki, ale nie o to przecież Panu chodzi.
W Pana przypadku proponowałbym porozmawiać na ten temat w Urzędzie Gminy. Budowle wodne wymagają zezwolenia, może trzeba o takie wystąpić? Myślę, że w tym przypadku zdrowy rozsądek powinien zadecydować.
Pozdrawiam
Andrzej Trembaczowski